'ΕΜΒΟΛΙΑ' -FRANKENSTEIN - ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΟ DNA

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: COVID 19
 
 Εμφανίσεις: 815

Τα «εμβόλια»-Frankenstein μπορούν να επηρεάσουν

το γενετικό μας υλικό

Κλεάνθης Γρίβας

20 Μάϊου 2021

 

«Το σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης ‘εκπαιδεύουν’ (δηλαδή, παραμορφώνουν μεθοδικά) τους ανθρώπους ώστε να μην μπορούν να ενδιαφέρονται για οτιδήποτε ξεπερνά τα μερικά δευτερόλεπτα ή τα μερικά λεπτά, το πολύ. Εδώ, έχουμε να κάνουμε με μια συνομωσία, όχι με την αστυνομική αλλά με την ετυμολογική έννοια της λέξης: ότι όλα αυτά «πάνε μαζί» προς την ίδια κατεύθυνση, την κατεύθυνση μιας κοινωνίας όπου οποιαδήποτε κριτική χάνει την αποτελεσματικότητά της».

Κορνήλιος Καστοριάδης: Η άνοδος της ασημαντότητας

 

«Η εμπειρία και η ιστορία μάς διδάσκουν ότι οι λαοί και οι κυβερνήσεις δεν έμαθαν ποτέ τίποτα από την ιστορία, και ποτέ δεν έδρασαν βάσει αρχών που συνάγανε απ’ αυτή».

Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770–1831)

 

Η μόνη αγωνία μας πρέπει να είναι πάντα, να μη βρεθούμε ποτέ συμπαραταγμένοι με τον δήμιο.

Κ.Γ.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: ΤΟ DNA ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΩΝ

1. ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ DNA (Κλεάνθης Γρίβας)

2. ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΑ: ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ (καθ. Gottfried Schatz)

3. ΤA «ΕΜΒΟΛΙA» COVID ΜΠΟΡOYN ΝΑ ΑΛΛΑΞOYN ΜΟΝΙΜΑ ΤΟ DNA

4. ΤA «ΕΜΒΟΛΙA» COVID ΜΠΟΡOYN ΝΑ ΕΠΙΔΡΑΣOYN ΒΛΑΠΤΙΚΑ ΣΤΑ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΑ

5. ΣΧΟΛΙΑ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: ΤΟ DNA ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΩΝ

Μπορεί το mRNA να επιδρά στο ένα από αυτά και όχι και στο άλλο;

 

Στην ιστοσελίδα αυτή εκφράστηκε στο παρελθόν ένα λογικό ερώτημα: Μπορούν τα «εμβόλια» mRNA να τροποποιήσουν όχι μόνο το DNA των κυττάρων αλλά και το DNA των μιτοχονδρίων, χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσε να υπάρξει η ζωή όπως την ξέρουμε; 

Δυό πρόσφατες έρευνες που δείχνουν ότι μπορούν να τροποποιήσουν τόσο το DNA κυττάρων όσο και το DNA των μιτοχονδρίων (ένα θέμα ταμπού για το οποίο μέχρι πρότινος επικρατούσε άκρα της «γνώσης» σιωπή): 

  • Σύμφωνα με την πρώτη: τα «εμβόλια» mRNA για την COVID μπορούν να αλλάξουν μόνιμα το γονιδιωματικό DNA του ανθρώπου.

Η έρευνα έγινε από επιστήμονες του Whitehead Institute for Biomedical Research (Cambridge, MA), της John A. Paulson School of Engineering and Applied Sciences και του Wyss Institute for Biologically Inspired Engineering του Harvard University (Cambridge, MA). Και δημοσιεύθηκε στο Pubmed στις 13 Δεκεμβρίου 2020 με τίτλο «SARS-CoV-2 RNA reverse-transcribed and integrated into the human genome». (βλ. μέρος 3 του παρόντος) 

  • Σύμφωνα με την δεύτερη: η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού SARS-Cov-2 βλάπτει τα κύτταρα και επιβεβαιώνει ότι η COVID-19 είναι μια κυρίως αγγειακή νόσος.

Η έρευνα έγινε με τη συνεργασία ερευνητών του Salk Institute και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, και δημοσιεύθηκε στο Circulation Research και το Salk Institute News στις 30 Απριλίου 2021, με τίτλο «SARS-CoV-2 Spike Protein Impairs Endothelial Function via Downregulation of ACE 2» (βλ. μέρος 4 του παρόντος) 

Πριν από δύο εβδομάδες ένας μοριακός βιολόγος (λειτουργός της επιστήμης και όχι της fake-επιστήμης), μου έστειλε ένα mail στο οποίο, μεταξύ άλλων, σημείωνε ότι: «είναι λυπηρό που ελάχιστοι μόνο γιατροί και άλλοι ερευνητές γνωρίζουν σε βάθος τί είναι και τί κάνουν τα μιτοχόνδρια». 

Σ’ αυτό θα μπορούσα να προσθέσω: «Οι περισσότεροι θεωρούν τα μιτοχόνδρια ως (δευτερεύοντα) οργανίλια των κυττάρων, ενώ αυτά αποτελούν την αιτία της ύπαρξης, της επιβίωσης και της λειτουργίας όλων των κυττάρων, αλλά και της συγκλονιστικής δυνατότητας να εξελιχθούν από τους μονοκύτταρους πολυκύτταροι οργανισμοί, και τελικά εμείς».

Αυτό το mail με ώθησε να δημοσιοποιήσω τις προαναφερόμενες σημαντικές έρευνες σε συνδυασμό:

α) με τις προσωπικές μου ανησυχίες για τις συνέπειες της δράσης του συνθετικού mRNA των «εμβολίων» στο DNA των κυττάρων και των μιτοχονδρίων. [βλ. μέρος 1 του παρόντος]

β) με το άκρως διαφωτιστικό δοκίμιο για τα «Μιτοχόνδρια» του Gottfried Schatz (1936-2015), διακεκριμένου επιστήμονα, διεθνώς καταξιωμένου στον χώρο της έρευνας και ομότιμου καθηγητή της βιοχημείας, προκειμένου να αποσαφηνιστεί τί είναι τα μιτοχόνδρια, τα οποία αποτελούν τη βάση της ομαλής λειτουργίας όλων των κυττάρων, χωρίς τα οποία είναι θα ήταν αδύνατο να υπάρξει η ζωή όπως την ξέρουμε. (βλ. μέρος 2 του παρόντος] Και

γ) με ορισμένα σχόλια που συναρτώνται άμεσα με το εξεταζόμενο πρόβλημα. [βλ. μέρος 5 του παρόντος)

 

1. ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑ) DNA

Μπορεί το mRNA να επιδρά στο ένα από αυτά και όχι και στο άλλο;

 

Οι μελέτες που αναφέρονται παρακάτω, θέτουν επί τάπητος δύο κρίσιμα ερωτήματα.

1)  Θα μπορούσαν τα «εμβόλια» mRNA να αλλάξουν μόνιμα το DNA του πυρήνα των κυττάρων; Η απάντηση δίνεται στο τρίτο μέρος του παρόντος. Και είναι καταφατική.

2) Θα μπορούσαν τα «εμβόλια» mRNA να τροποποιήσουν το DNA των μιτοχονδρίων των κυττάρων;  Η απάντηση δίνεται στο τέταρτο μέρος του παρόντος. Και είναι καταφατική.

 

Στα κύτταρά μας, που δέχονται την επίθεση του συνθετικού mRNA των «εμβολίων», δεν υπάρχει ένα αλλά δύο DNA: ένα DNA που βρίσκεται στον πυρήνα των κυττάρων και ένα DNA που βρίσκεται στα μιτοχόνδρια, δηλαδή στις «κινητές μπαταρίες» του κυττάρου που «κολυμπούν» στο κυτταρόπλασμα, χάρη στα οποία έγινε δυνατή η εξέλιξη της ζωής από τους αρχέγονους  μονοκύτταρους οργανισμούς σε πολυκύτταρους πριν από 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια με τελική -ατυχή- κατάληξή της τον άνθρωπο, δηλαδή εμάς.

Εξ ου και το άκρως κρίσιμο ερώτημα (στο οποίο αποφεύγουν να απαντήσουν όλοι παράφρονες Frankenstein της γενετικής κοπτο-ραπτικής που, υποδυόμενοι τους «επίγειους θεούς» (έσχατη ύβρις), ασχολούνται με την κατασκευή και την προώθηση των «εμβολίων» mRNA:

Πώς είναι δυνατόν το συνθετικό mRNA που εισάγεται στα κύτταρα με τα «εμβόλια» να επιδρά μόνο στο DNA των κυττάρων και όχι στο DNA των μιτοχονδρίων», από τα οποία εξαρτάται η συνολική λειτουργία, η υγεία και η ζωή κάθε έμβιου όντος, το οποίο δεν θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς αυτά;

Φυσικά, γεννιέται το ερώτημα γιατί πρέπει τα μιτοχόνδρια να περιέχουν γενετικό υλικό για λίγους μόνο κληρονομικούς χαρακτήρες, όταν το γενετικό υλικό για όλους τους υπόλοιπους βρίσκεται καταγραμμένο στα χρωμοσώματα του κυτταρικού πυρήνα. Λογική εξήγηση δεν φαίνεται να υπάρχει. Η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί  στην ιστορία του φαινομένου της ζωής, μια ιστορία τόσο μεγαλειώδη και συναρπαστική όσο καμιά άλλη, που σκιαγραφείται με τρόπο εύληπτο στο δοκίμιο για τα «Μιτοχόνδρια» του Gottfried Schatz (1936-2015), που παρατίθεται αμέσως μετά (στο δεύτερο μέρος του παρόντος).

 

2. ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΑ: ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

[για να ξέρουμε γιατί μιλάμε και τί μας περιμένει ενδεχομένως]

του καθηγητή Gottfried Schatz

 

Gottfried Schatz (1936-2015): Διακεκριμένος επιστήμονας και διεθνώς καταξιωμένος στον χώρο της έρευνας, καθηγητής βιοχημείας. Δίδαξε σε πολλά ανώτατα ιδρύ­ματα (ανάμεσα τους, το Πανεπιστήμιο Cornell των ΗΠΑ, το Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το περίφημο Biozentrum του Πανεπιστημίου της Βασιλείας, του οποίου διετέ­λεσε διευθυντής επί σειρά ετών). Υπήρξε ένας από τους ερευνητές που ανακάλυψαν το μιτοχονδριακό DNA και τιμήθηκε με πολλά βραβείο για την προσφορά του στην έρευνα και την επιστήμη. Μέλος στις Ακαδημίες Επιστημών πολλών χωρών (ΗΠΑ, Σουηδία, Αυστρία, Γερμανία, Ολλανδία) και σύμβουλος πολλών επιστημονικών ιδρυμά­των. Γενικός γραμματέας του Ευρω­παϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (ΕΜΒΟ) και πρόεδρος του Ελβετικού Συμβουλίου Επιστήμης και Τεχνολογίας. Η τέχνη είχε στη ζωή του εξίσου σημαντική θέση με την επιστήμη. Μέχρι τον θάνατο του έγραφε άρθρα και βιβλία επιστημονικής εκλαΐκευσης, ενώ συμ­μετείχε ως βιολονίστας σε μεγάλες ορχήστρες κλασι­κού ρεπερτορίου μαζί με τη Δανέζα σύζυγο του, Merete. Το κείμενο που ακολουθεί είναι από το βιβλίο του «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ, Δοκίμια ενός βιοχημικού για τον άνθρωπο, τις προσδοκίες του και τον κόσμο που τον περιβάλλει (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2015)

Τα κύτταρα του σώματος αντλούν ενέργεια από την καύση των θρεπτικών συστατικών που περιέχει η τροφή μου. Αυτό επιτυγχάνεται με έναν μηχανισμό που λέγεται «κυτταρική αναπνοή». Κατά την κυτταρική αναπνοή καταναλώνεται οξυγόνο για τις καύσεις που γίνονται μέσα στα κύτταρα, και παράγεται ενέργεια. Ένα μέρος της αποθηκεύεται υπό τη μορφή χημικής ενέργειας, η οποία είναι απαραίτητη για την επιβίωση των κυττάρων.

Όσο εντατικότερα εργάζεται ένα κύτταρο τόσο πιο έντονα αναπνέει. Τα εγκεφαλικά κύτταρα αναπνέουν πιο έντονα από τα υπόλοιπα κύτταρα του σώματος μου. Ένα γραμμάριο εγκεφαλικών κυττάρων παράγει στον ίδιο χρόνο 10.000 φορές περισσότερη ενέργεια από την ενέργεια που παράγει ένα γραμμάριο μάζας του Ήλιου που φωτίζει την γη!

Αυτό επιτυγχάνεται χάρη στις ειδικές βιολογικές δομές που λειτουργούν στο εσωτερικό του κυττάρου σαν μικροσκοπικές μηχανές καύσης, δηλαδή τα μιτοχόνδρια.

Στο μικροσκόπιο, τα μιτοχόνδρια θυμίζουν συνήθως μεμονωμένα διάσπαρτα σκουληκάκια, μερικές φορές όμως μπορεί και να μοιάζουν με ένα μεγάλο δίχτυ απλωμένο μέσα σ’ ολόκληρο το κύτταρο. Τα μιτοχόνδρια έχουν δικό τους γενετικό υλικό, όπου υπάρχουν καταγραμμένες οι απαραίτητες γενετικές πληροφορίες για τη παραγωγή των 13 μιτοχονδριακών πρωτεϊνών, που καθεμιά τους είναι απολύτως απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία αυτής της «βιολογικής» μηχανής καύσης. Αν λείπει ή αν είναι ελαττωματική έστω και μία απ' αυτές τις πρωτεΐνες, τότε ενδέχεται να εμφανιστεί τύφλωση, κώφωση, μυοπάθεια, άνοια ή πρόωρος θάνατος.

Φυσικά, γεννιέται το ερώτημα γιατί πρέπει τα μιτοχόνδρια να περιέχουν γενετικό υλικό για λίγους μόνο κληρονομικούς χαρακτήρες, όταν το γενετικό υλικό για όλους τους υπόλοιπους βρίσκεται καταγραμμένο στα χρωμοσώματα του κυτταρικού πυρήνα. Λογική εξήγηση δεν φαίνεται να υπάρχει. Θα πρέπει να αναζητήσουμε την απάντηση στην ιστορία του φαινομένου της ζωής, ιστορία τόσο μεγαλειώδη και συναρπαστική όσο καμιά άλλη.

Ζωντανά κύτταρα υπάρχουν πάνω στον πλανήτη μας εδώ και τουλάχιστον 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα πρώτα κύτταρα παρήγαν ενέργεια μάλλον με ζύμωση, όπως κάνουν σήμερα οι ζυμομύκητες, οι οποίοι διασπούν το σάκχαρο σε αιθανόλη (οινόπνευμα) και διοξείδιο του άνθρακα. Οι ζυμώσεις παράγουν βέβαια μικρή ποσότητα ενέργειας, αλλά έχουν το πλεονέκτημα να μη χρειάζονται οξυγόνο, κάτι που είχε αποφασιστική σημασία για τους αρχέγονους οργανισμούς, αφού το αέριο αυτό δεν υπήρχε στην ατμόσφαιρα της νεαρής Γης.

Καθώς οι αρχέγονοι οργανισμοί εξαπλώνονταν στην επιφάνεια του πλανήτη, κατανάλωναν ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες από τις χημικές ενώσεις που ήταν απαραίτητες για τις ζυμώσεις τους. Κάποια στιγμή, λοιπόν, μάλλον αντιμετώπισαν μια σοβαρή ενεργειακή κρίση. Την κατάσταση έσωσε η εμφάνιση ενός οργανισμού νέου είδους που είχε την ικανότητα να τρέφεται από το ηλιακό φως, προσφέροντας έτσι στον έμβιο κόσμο του πλανήτη μας μια πρακτικά ανεξάντλητη πηγή ενέργειας: τη σύντηξη ατομικών πυρήνων στον Ήλιο. Οι οργανισμοί αυτοί, που χρησιμοποιούσαν ως πηγή ενέργειας το ηλιακό φως, κατέκλυσαν τη Γη με ταχύτατους ρυθμούς, όπως δείχνουν και. σήμερα οι τεράστιοι, σωροί των απολιθωμάτων τους.

Ωστόσο, η αξιοποίηση του ηλιακού φωτός είχε ως αποτέλεσμα τη διάσπαση του νερού και την παραγωγή οξυγόνου, το οποίο ήταν επιβλαβές για τα κύτταρα λόγω της οξείδωσης που προκαλούσε. Η τοξική δράση του οξυγόνου οδήγησε πιθανότατα στο πιο μαζικό κύμα θανάτων στην ιστορία του πλανήτη μας. Ευτυχώς, όμως, για τη διαδικασία της εξέλιξης, που διακρίνεται για την ευρηματικότητά της, τα τοξικά κατάλοιπα αποτελούν πάντοτε έναυσμα για την εμφάνιση του καινούργιου. Πριν περάσει πολύς καιρός, λοιπόν, εμφανίστηκε στη Γη ένας νέος τύπος κυττάρου που είχε την ικανότητα να χρησιμοποιεί το επιβλαβές οξυγόνο για την καύση των οργανικών καταλοίπων άλλων κυττάρων, εξασφαλίζοντας έτσι την απαραίτητη ενέργεια για να ζήσει.

Με τον τρόπο αυτό «ανακαλύφθηκε» η κυτταρική αναπνοή. Μολονότι τα κύτταρα που είχαν την ικανότητα να αναπνέουν ζούσαν παρασιτικά από τα υπολείμματα άλλων κυττάρων, αποτελούσαν στην πραγματικότητα μια πολύ πετυχημένη μορφή ζωής, διότι είχαν το πλεονέκτημα να αυξάνονται ακόμα και στη διάρκεια της νύχτας ή σε μέρη απρόσιτα από το ηλιακό φως.

Επομένως, πριν από 2 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου υπήρχαν στον πλανήτη μας τρία κύρια είδη έμβιων όντων που όλα έμοιαζαν με τα σημερινά βακτήρια. Και τα τρία διέθεταν ελάχιστο γενετικό υλικό, άρα δεν είχαν στη διάθεσή τους επαρκείς γενετικές πληροφορίες για να δημιουργήσουν σύνθετους πολυκύτταρους οργανισμούς.

▪ Το πρώτο είδος ζούσε από την ενέργεια του ηλιακού φωτός.

▪ Το δεύτερο είδος ζούσε από την καύση των καταλοίπων του πρώτου.

▪ Το τρίτο είδος δεν έκανε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Συνέχιζε να ζει, όπως οι αρχαιότεροι οργανισμοί, όχι με τον καλύτερο τρόπο, δηλαδή μέσω της ζύμωσης οργανικών ουσιών.

Κι όμως, αυτό το τρίτο οπισθοδρομικό είδος είχε την τύχη πριν από 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια να πετύχει κάτι αριστουργηματικό: Προσεταιρίστηκε αερόβιους οργανισμούς, τους χρησιμοποίησε για την παραγωγή ενέργειας και, κατά πάσα πιθανότητα, τους προσέφερε —ως αντάλλαγμα— ένα περιβάλλον που τους εξασφάλιζε αυξημένη προστασία και μεγαλύτερη ασφάλεια για το γενετικό υλικό -τους.

Αυτή η συμβίωση φαίνεται ότι άρεσε πολύ και στους δύο «συντρόφους», γι' αυτό και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Δημιούργησε ένα νέο είδος κυττάρων με γενετικό υλικό από δύο έμβια όντα, που ήταν πλέον σε θέση να δημιουργήσει σύνθετους οργανισμούς, όπως φυτά και ζώα.

Στα επόμενα 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια, τα αερόβια βακτήρια προσαρμόστηκαν τόσο καλά μέσα στον προστάτη-ξενιστή τους, που του παραχώρησαν το μεγαλύτερο μέρος του γενετικού τους υλικού, και έτσι ήταν πλέον αδύνατο να ζήσουν χωρίς αυτόν. Έγιναν τα όργανα της αναπνοής του, αυτά που σήμερα ονομάζουμε μιτοχόνδρια

Κι εγώ είμαι ο  μακρινός απόγονος της συνένωσης δύο διαφορετικών έμβιων όντων που συνέβη πριν από 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ το γενετικό υλικό των μιτοχονδρίων μου δεν είναι παρά ένα θλιβερό απομεινάρι του γενετικού υλικού βακτηρίων που άλλοτε ζούσαν ως αυτοτελείς οργανισμοί.

Καθώς η εγκατάσταση τους μέσα στον ξενιστή αποκτούσε με την εξέλιξη μόνιμο χαρακτήρα, άρχισαν τα αερόβια βακτήρια να αναλαμβάνουν ολοένα και περισσότερες από τις μεταβολικές λειτουργίες του, με αποτέλεσμα στο τέλος να μην μπορεί ούτε ο ξενιστής να ζήσει χωρίς αυτά. Όταν τα κύτταρα του σώματος μου διαιρούνται, τα δύο νέα, θυγατρικά κύτταρα δεν κληρονομούν μόνο το γενετικό υλικό των κυτταρικών μου πυρήνων, αλλά και τα μιτοχόνδριά μου μαζί με το γενετικό τους υλικό. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαν να επιζήσουν.

Αναφορικά με την κληρονόμηση των μιτοχονδρίων, ο ρόλος του πατέρα φαίνεται ασήμαντος, δεδομένου ότι τα μιτοχόνδρια ενός γονιμοποιημένου ωαρίου προέρχονται μόνον από τη μητέρα. Τα μιτοχόνδρια των σπερματοζωαρίων είτε δεν καταφέρνουν ποτέ να διεισδύσουν στο ωάριο είτε —-αν τελικά το κατορθώσουν— δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να υπερισχύσουν απέναντι στα εκατοντάδες χιλιάδες μιτοχόνδρια του πολύ μεγαλύτερου ωαρίου της μητέρας.

Τα μιτοχόνδρια ρυθμίζουν τις καύσεις τους πολύ προσεκτικά, περιορίζοντάς τες όταν το κύτταρο διαθέτει επαρκείς ποσότητες ενέργειας. Αν αυτού του είδους η ρύθμιση αποτύχει, οι συνέπειες είναι ολέθριες για τον οργανισμό. Τραγικό παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης υπήρξε η 27χρονη Σουηδή που το 1959 κατέφυγε σε μια κλινική αναζητώντας βοήθεια, διότι ίδρωνε υπερβολικά ακόμα και σε μεγάλο ψύχος, αλλά και επειδή, παρά την αφύσικη όρεξή της, παρέμενε αδύνατη σαν σκελετός. Οι γιατροί διέγνωσαν βέβαια ότι οι καύσεις των μιτοχονδρίων της βρίσκονταν εκτός ελέγχου, αλλά δεν μπορούσαν να της προσφέρουν την παραμικρή βοήθεια. Δέκα χρόνια αργότερα, η κοπέλα οδηγήθηκε απελπισμένη στην αυτοκτονία.

Δυστυχώς, ακόμα και στα υγιή μιτοχόνδρια οι καύσεις δεν λειτουργούν αλάνθαστα. Παράγουν επικίνδυνα κατάλοιπα που μπορούν να καταστρέψουν σημαντικά δομικά υλικά του κυττάρου με τον μηχανισμό της οξείδωσης. Σε μια τέτοια κατάσταση κινδυνεύει ιδιαίτερα το γενετικό υλικό, δηλαδή το DNA, διότι σχεδόν κάθε χημική μεταβολή οδηγεί σε μια μετάλλαξη που μπορεί να βλάψει ή και να θανατώσει το κύτταρο.

«Χημικές σπίθες» από τις καύσεις των μιτοχονδρίων μου, προκαλούν καθημερινά στο γενετικό μου υλικό εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) μεταλλάξεις. Πρέπει, λοιπόν, να θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που τα κύτταρά μου καταφέρνουν να τις εξουδετερώνουν σχεδόν όλες. Ωστόσο, κάποιες από τις μεταλλάξεις αυτές —κυρίως όσες συμβαίνουν στο γενετικό υλικό των μιτοχονδρίων μου— δεν εξουδετερώνονται. Πολλαπλασιάζονται με την πάροδο του χρόνου, αργά μεν αλλά χωρίς διακοπή. Γι' αυτό, τα μιτοχόνδριά μου δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να συνθέσουν τις 13 γενετικά καθορισμένες πρωτεΐνες τους, με αποτέλεσμα να προμηθεύουν στα κύτταρά μου ολοένα και λιγότερη ενέργεια.

Προφανώς, οι επιβλαβείς συνέπειες της ήδη ασθμαίνουσας κυτταρικής μου αναπνοής είναι συνυπεύθυνες για τη γήρανση όχι μόνο των μιτοχονδρίων, αλλά και ολόκληρου του σώματος μου.

Αν έχω την τύχη —ή την ατυχία— να γίνω 90 χρονών, τότε κάθε μυϊκό μου κύτταρο θα πρέπει να τα βγάζει πέρα με δέκα φορές λιγότερη ενέργεια απ’ ό,τι όταν ήμουν νέος. Οι πιο δυσοίωνες προοπτικές, πάντως, αφορούν τον εγκέφαλο και την προέκτασή του προς τα έξω, δηλαδή τον αμφιβληστροειδή χιτώνα των ματιών μου. Επειδή τα κύτταρα αυτών των δύο ιστών χαρακτηρίζονται από πολύ έντονη κυτταρική αναπνοή, εισπράττουν την ελλιπή λειτουργία των μιτοχονδρίων μου σε όλο της το μεγαλείο και απειλούνται απ' αυτήν περισσότερο από κάθε άλλο σωματικό ιστό μου. 

Για ασθένειες όπως η Πάρκινσον, η Αλτσχάιμερ, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και γενικά για όλες τις φοβερές ασθένειες του γήρατος, μπορούν να θεωρηθούν συνυπεύθυνες —μαζί με άλλους παράγοντες— και οι «σπίθες», υπό μορφή χημικών ενώσεων, τις οποίες παράγουν τα μιτοχόνδρια που έχουν υποστεί βλάβη. 

Η γήρανση των μιτοχονδρίων αυξάνει την αποβολή βλαβερών παραπροϊόντων, τα οποία στη συνέχεια επιταχύνουν τη γήρανση ακόμα πιο πολύ. Απ' αυτό τον φαύλο κύκλο, τα κύτταρα μπορούν τις περισσότερες φορές να βγουν μόνο με την κυτταρική αυτοκτονία. Όταν τα μιτοχόνδρια έχουν υποστεί τόσο σοβαρές βλάβες ώστε να μην μπορούν πλέον να παράγουν επαρκή ποσότητα ενέργειας, στέλνουν χημικά μηνύματα στο κύτταρο, δίνοντάς του εντολή να αυτοκτονήσει. Τότε το κύτταρο αρχίζει να αποικοδομείται, δηλαδή να «πέπτει» κυριολεκτικά τον εαυτό του, περιβάλλει τα υπολείμματά του με μεμβράνες και τα αφήνει να γίνουν λεία των διάσπαρτων φαγοκυττάρων του οργανισμού. Με αυτό το χαρακίρι, το κύτταρο αποτρέπει την παραγωγή καταλοίπων, αλλά και την εμφάνιση φλεγμονής στον περιβάλλοντα ιστό. 

Βλέπουμε, με λίγα λόγια, ότι το κύτταρο ενορχηστρώνει την αυτοκτονία του με την ίδια επιμέλεια που ρυθμίζει την αύξηση και τη διαίρεσή του. 

Τι άλλο θα μπορούσε αλήθεια να μου δείξει με πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η ζωή και ο θάνατος είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένα κομμάτια μιας ενιαίας ολότητας; Ακριβώς όπως η Περσεφόνη βασίλευε πλάι στον Άδη στο βασίλειο των νεκρών, ενώ ταυτόχρονα ήταν και κόρη της Δήμητρας, της θεάς της γονιμότητας, έτσι και τα μιτοχόνδριά μου, την ίδια στιγμή που δίνουν ζωή στα κύτταρά μου μπορούν και να προαναγγείλουν τον θάνατο τους. Είναι φανερό πως τα αερόβια βακτήρια και ο ξενιστής τους δεν κατάφεραν ακόμη να συμφωνήσουν απόλυτα μεταξύ τους. Εξακολουθούν ν" αναζητούν τον δρόμο όπου θα μπορούσαν ακόμη πιο απρόσκοπτα να πορευτούν μαζί. Τα μιτοχόνδρια είναι πράγματι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Κι όμως, δεν παύουν ταυτοχρόνως να είναι και κάποιοι ξένοι που απλώς κατοικούν μέσα μου.

 

3. ΤΑ «ΕΜΒΟΛΙΑ» COVID ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΜΟΝΙΜΑ ΤΟ DNA 

Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι μπορεί

 

Η μελέτη για τον SARS-CoV-2 με τίτλο «SARS-CoV-2 RNA reverse-transcribed and integrated into the human genome», έγινε από επιστήμονες του Whitehead Institute for Biomedical Research (Cambridge, MA), της σχολής John A. Paulson School of Engineering and Applied Sciences, Harvard University, και του Wyss Institute for Biologically Inspired Engineering του Harvard University (Cambridge, MA) και δημοσιεύθηκε στο Pubmed στις 13 Δεκεμβρίου 2020.

Η έρευνα για τα «εμβόλια» mRNA δείχνει το πώς αυτά τα «εμβόλια» θα μπορούσαν να αλλάξουν μόνιμα το γονιδιωματικό DNA του ανθρώπου, σύμφωνα με τον βιοχημικό-μοριακό βιολόγο Doug Corrigan, Ph.D., που λέει ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα.

Το 2020, τα συστημικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης κατέστησαν τα «εμβόλια» για την COVID κυρίαρχη αφήγηση, πριν καν να συμβούν θάνατοι που «αποδόθηκαν» στον κορωνοϊό.

Αυτή του είδους η κάλυψη των συστημικών ΜΜΕ έδωσε μια πολύ κερδοφόρα ώθηση στις δημόσιες σχέσεις των εταιρειών που παρασκεύαζαν εμβόλια» αγγελιοφόρου RNA (messenger RNA ή mRNA), τα οποία η Big Pharma προσπαθούσε επί δεκαετίες να κατασκευάσει ανεπιτυχώς και κανένα από τα οποία δεν εγκρίθηκε ποτέ για ανθρώπινη χρήση.

Υπό κανονικές συνθήκες, το σώμα δημιουργεί («μεταγράφει») mRNA από το DNA στον πυρήνα ενός κυττάρου. Στη συνέχεια, το mRNA ταξιδεύει έξω από τον πυρήνα στο κυτόπλασμα, όπου παρέχει οδηγίες σχετικά με τις πρωτεΐνες που πρέπει να δημιουργηθούν.

Συγκριτικά, τα «εμβόλια mRNA» στέλνουν το  ωφέλιμο φορτίο τους mRNA που συντίθεται χημικά (σε συνδυασμό με οδηγίες παραγωγής πρωτεϊνών ακίδων) απευθείας στο κυτόπλασμα.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των «Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων» (CDC) και των περισσότερων επιστημόνων των «εμβολίων» mRNA, «η σχέση του συνθετικού mRNA και του DNA μας, σταματά εδώ» (πώς, άραγε;)!!!. Με βάση αυτό τον ισχυρισμό, τα CDC βεβαιώνουν ότι «τα εμβόλια mRNA δεν επηρεάζουν ούτε αλληλοεπιδρούν με το DNA μας με κανέναν τρόπο». (sic)

Τα CDC ισχυρίζονται πρώτον, ότι το mRNA δεν μπορεί να εισέλθει στον πυρήνα του κυττάρου (όπου βρίσκεται το DNA μας) και δεύτερον, ότι το κύτταρο (με μαγικό τρόπο) «απαλλάσσεται από το mRNA αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του, χρησιμοποιώντας τις οδηγίες που έχει».

Η μελέτη για τον SARS-CoV-2 με τίτλο «SARS-CoV-2 RNA reverse-transcribed and integrated into the human genome», κατέληξε σε ορισμένα ευρήματα για τον φυσικό κορωνοϊό, τα οποία δημιουργούν σημαντικά ερωτήματα για το πώς λειτουργεί το ιικό RNA.

Τα μέλη της επταμελούς ομάδας των επιστημόνων έκαναν την έρευνα, επειδή «μπερδεύτηκαν από το γεγονός ότι υπάρχει σημαντικός αριθμός ανθρώπων που βρίσκονται θετικοί στην COVID-19 με το τεστ PCR, πολύ μετά την αποδρομή της λοίμωξης».

Τα βασικά ευρήματά τους ήταν τα εξής:

1) Το RNA του ιού SARS-CoV-2 «μπορεί να μεταγραφεί αντίστροφα σε ανθρώπινα κύτταρα».

2) «Αυτές οι αλληλουχίες DNA μπορούν να ενσωματωθούν στο κυτταρικό γονιδίωμα και στη συνέχεια να μεταγραφούν» (ένα φαινόμενο που ονομάζεται «ρετρο-ολοκλήρωση»).

3) Υπάρχουν κυτταρικές οδοί για να εξηγήσουν πώς συμβαίνει αυτό.

Σύμφωνα με τον βιοχημικό και μοριακό βιολόγο Dr. Doug Corrigan, Ph.D., αυτά τα σημαντικά ευρήματα (που έρχονται σε αντίθεση με το «τρέχον βιολογικό δόγμα») ανήκουν στην κατηγορία των «πραγμάτων που ήταν απολύτως και αναμφισβήτητα βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Αλλά όμως συμβαίνουν».

Σύμφωνα με τον Dr. Doug Corrigan, τα ευρήματα των ερευνητών των Ινστιτούτων που προαναφέρθηκαν, έθεσαν επίσης υπό αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς των CDC σχετικά με τα εμβόλια mRNA, Στην πραγματικότητα, ένα μήνα πριν εμφανιστεί το προσχέδιο της μελέτης που παρουσιάζεται εδώ, ο Corrigan είχε ήδη γράψει ένα ιστολόγιο στο οποίο περιγράφει τους πιθανούς μηχανισμούς και τους τρόπους με τους οποίους τα εμβόλια mRNA θα μπορούσαν να προκαλέσουν το ίδιο φαινόμενο.

Στις 15 Φεβρουαρίου 2021, σε μια δεύτερη ανάρτηση με τίτλο «Μελέτη ρίχνει περισσότερο φως στο κατά πόσον ένα εμβόλιο mRNA μπορεί να αλλάξει μονίμως το DNA», ο Dr. Corrigan τόνισε ότι τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας του Harvard σχετικά με το RNA του κορωνοϊού έχουν σημαντικές επιπτώσεις στα εμβόλια mRNA - γεγονός που περιγράφεται ως «ένας ελέφαντας στο δωμάτιο». Αν και δεν ισχυρίζεται ότι το RNA του εμβολίου θα συμπεριφέρεται απαραίτητα με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρεται το RNA του φυσικού κοροναϊού (δηλαδή, μεταβάλλοντας μονίμως το γονιδιωματικό DNA), ο Corrigan θεωρεί ότι αυτή η πιθανότητα υπάρχει και χρειάζεται να ελεγχθεί προσεκτικά. Κατά την άποψη του Corrigan, η συμβολή του προτύπου είναι ότι «επικυρώνει ότι αυτό είναι τουλάχιστον εύλογο και πιθανό».

Αντίστροφη μεταγραφή 

Όπως υποδηλώνει ο όρος «αντίστροφη μεταγραφή», το μονοπάτι DNA-προς-mRNA δεν είναι πάντα μονόδρομος. Τα ένζυμα που ονομάζονται αντίστροφες μεταγραφάσες μπορούν επίσης να μετατρέψουν το RNA σε DNA, επιτρέποντας στο τελευταίο να ενσωματωθεί στο DNA που βρίσκεται στον κυτταρικό πυρήνα. 

Η αντίστροφη μεταγραφή δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη. Οι γενετιστές αναφέρουν ότι «πάνω από το 40% των γονιδιωμάτων των θηλαστικών αποτελούν τα προϊόντα της αντίστροφης μεταγραφής». 

Τα προκαταρκτικά ευρήματα που ανέφεραν οι ερευνητές του Harvard δείχνουν ότι τα ενδογενή ένζυμα αντίστροφης τρανσκριπτάσης μπορούν να διευκολύνουν την αντίστροφη μεταγραφή των RNA κοροναϊού και να προκαλέσουν την ενσωμάτωσή τους στο ανθρώπινο γονιδίωμα. 

Οι συγγραφείς προτείνουν ότι, ενώ οι κλινικές συνέπειες απαιτούν περαιτέρω μελέτη, οι επιβλαβείς επιδράσεις είναι μια ξεχωριστή πιθανότητα και – «ανάλογα με τις θέσεις εισαγωγής των ενσωματωμένων ιογενών θραυσμάτων στο ανθρώπινο γονιδίωμα και την υποκείμενη κατάσταση της υγείας ενός ατόμου - θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν" μια πιο σοβαρή ανοσοαπόκριση … όπως μια «καταιγίδα κυτοκίνης» ή αυτοάνοσες αντιδράσεις». 

Το 2012, μια μελέτη έδειξε ότι η ενσωμάτωση του ιογενούς γονιδιώματος θα μπορούσε «να οδηγήσει σε δραματικές συνέπειες για το κύτταρο-ξενιστή, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής του γονιδίου, της παρεμβολής μεταλλαξογένεσης και του κυτταρικού θανάτου». 

Ο Corrigan ισχυρίζεται ότι οι οδοί, που θεωρείται ότι διευκολύνουν την αναδρομική ενσωμάτωση του RNA του ιού (ή του εμβολίου) στο DNA του κυττάρου-ξενιστή «δεν είναι άγνωστοι σε άτομα που κατανοούν τη μοριακή βιολογία σε βαθύτερο επίπεδο». 

Η συζήτηση του μοντέλου για την αντίστροφη μεταγραφή και την ενσωμάτωση γονιδιώματος προκάλεσε ένα πλήθος αρνητικών σχολίων από αναγνώστες που δεν επιθυμούν να θέσουν υπό έλεγχο την ορθότητα του ισχύοντος βιολογικού δόγματος, ενώ μερικοί απ’ αυτούς υποστήριξαν την ανάκληση της εν λόγω μελέτης με το άκρως «επιστημονικό επιχείρημα» ότι «οι θεωρητικοί συνωμοσίας … θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη μελέτη για να αποδείξουν ότι τα εμβόλια mRNA μπορούν στην πραγματικότητα να αλλάξουν τον γενετικό μας κώδικα». (!!)

Ωστόσο, οι κριτικά σκεπτόμενοι αναγνώστες συμφώνησαν με τον Corrigan ότι η μελέτη εγείρει σημαντικά ερωτήματα. Για παράδειγμα, ένας αναγνώστης δήλωσε ότι λείπουν τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι «η πρωτεΐνη ακίδων εκφράζεται μόνο για μικρό χρονικό διάστημα (ας πούμε 1-3 ημέρες) μετά τον εμβολιασμό», προσθέτοντας ότι: «Βέβαια, πιστεύουμε ότι αυτό συμβαίνει. Αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη για αυτό». 

Στην πραγματικότητα, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα πόσο καιρό παραμένει εντός των κυττάρων το συνθετικό mRNA των εμβολίων (και, συνεπώς, για πόσο καιρό διατηρούνται οι οδηγίες που δίνονται στα κύτταρα για την παραγωγή πρωτεΐνης των ακίδων). 

Κανονικά, το φυσικό RNA είναι ένα μόριο «εύθραυστο και ασταθές». Και σύμφωνα με τους επιστήμονες, «αυτή η ευθραυστότητα ισχύει για το mRNA οποιουδήποτε ζωντανού όντος, είτε ανήκει σε φυτό, σε βακτήρια, σε ιό ή σε άνθρωπο». 

Αλλά το συνθετικό mRNA στα  «εμβόλια» για την COVID είναι μια διαφορετική ιστορία. Στην πραγματικότητα, εκείνο που τελικά επέτρεψε στους επιστήμονες και τους κατασκευαστές εμβολίων να βγουν από το αδιέξοδο των εμβολίων mRNA στο οποίο βρίσκονταν εδώ και δεκαετίες, ήταν η ανακάλυψη του πώς να τροποποιούν χημικά το mRNA για να αυξήσουν τη σταθερότητα και τη μακροζωία του – με άλλα λόγια, να παράγουν συνθετικό RNA που διατηρείται στα κύτταρα πολύ περισσότερο από το ιικό RNA, ή από το RNA που συνήθως παράγουν τα κύτταρά μας με φυσικό τρόπο προκειμένου να επιτευχθεί η κανονική παραγωγή πρωτεϊνών. 

Ο Corrigan εικάζει ότι «η αυξημένη μακροζωία του συνθετικού mRNA αυξάνει την πιθανότητα να μετατραπεί σε DNA». 

Επιπλέον, επειδή το «εμβόλιο» mRNA σχεδιάστηκε για να είναι πιο αποτελεσματικό στη μετάφραση σε πρωτεΐνες, «οι αρνητικές επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι πιο συχνές και πιο έντονες με το «εμβόλιο» σε σύγκριση με τον φυσικό ιό». 

Νυν υπέρ πάντων το… δολάριο 

Ο Corrigan αναγνωρίζει ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να απορρίψουν τις προειδοποιήσεις του, λέγοντας «εάν ο ιός είναι σε θέση να το επιτύχει αυτό, τότε γιατί θα πρέπει να με νοιάζει εάν το εμβόλιο κάνει το ίδιο πράγμα;». Η απάντησή του είναι συναρπαστική: 

«Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο σενάριο κατά το οποίο οι άνθρωποι εκτίθενται τυχαία και ακούσια στον κορωνοϊό και υφίστανται μια διαφοροποίηση στη γενετική τους κατάσταση μέσω της αντίδρασης τους στο φυσικό mRNA του κορωνοϊού και στο σενάριο κατά το οποίο εμβολιάζουμε σκόπιμα δισεκατομμύρια ανθρώπους με ένα συνθετικό mRNA που θα προκαλέσει μια διαφοροποίηση στη γενετική τους κατάσταση, ενώ τους διαβεβαιώνουμε ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει». 

Δυστυχώς, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, φαίνεται ότι ο «αγώνας για τον εμβολιασμό του κοινού» δικαιολογεί τη ανάληψη αυτών των επιπλέον κινδύνων. 

  • Στις 17 Νοεμβρίου 2021, η Jerusalem Post προειδοποίησε τους αναγνώστες της ότι «ο κόσμος θα αρχίσει να εμβολιάζεται με αυτά τα εντελώς νέα και επαναστατικά εμβόλια, χωρίς να γνωρίζει τίποτα για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τους». Αλλά, ένας Ισραηλινός διευθυντής νοσοκομείου έσπευσε να υποστηρίξει ότι «δεν αξίζει να περιμένουμε ακόμη δύο χρόνια για την εμφάνιση των μοναδικών και άγνωστων κινδύνων ή των πιθανών μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των εμβολίων mRNA». 

Ο Tal Brosh, επικεφαλής της Μονάδας Λοιμωδών Νοσημάτων στο Νοσοκομείο Samson Assuta Ashdod, δήλωσε στην The Jerusalem Post: 

«Όταν η Moderna ολοκλήρωσε τη δοκιμή της Φάσης 1 [η φάση 3 αναμένεται να ολοκληρωθεί μετά τον Σεπτέμβριο του… 2023], η Independent περιέγραψε το εμβόλιό της ως εξής: «Χρησιμοποιεί μια ακολουθία γενετικού υλικού mRNA που κατασκευάζεται σε ένα εργαστήριο. Αυτό, όταν εγχέεται στο σώμα σας, πρέπει να εισβάλει στα κύτταρα σας και στους μηχανισμούς παραγωγής πρωτεϊνών των κυττάρων (που ονομάζονται ριβοσώματα) προκειμένου να παραχθούν τα ιογενή συστατικά τα οποία, στη συνέχεια, εκπαιδεύουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα για την καταπολέμηση του ιού… Σε αυτήν την περίπτωση, το mRNA-1273 της Moderna έχει προγραμματιστεί για να κάνει τα κύτταρα σας να παράγουν την περίφημη πρωτεΐνη της ακίδας του κορωναϊού». Και συνέχισε: «Αυτό δεν σημαίνει ότι το εμβόλιο αλλάζει τον γενετικό κώδικα των ανθρώπων. Αντίθετα, μοιάζει περισσότερο με μια συσκευή USB (το mRNA) που εισάγεται σε έναν υπολογιστή (το σώμα σας). Δεν επηρεάζει τον σκληρό δίσκο του υπολογιστή αλλά εκτελεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα». [!!!] 

  • Στις ΗΠΑ, ο ενθουσιασμός για την τεχνολογία mRNA είναι εξίσου αόριστος. Λίγες μέρες μετά την δημοσιοποίηση από τα CDC των ενημερωμένων στοιχείων τους που δείχνουν ότι μέχρι τις 26 Μαρτίου 2021 είχαν αναφερθεί πάνω από 2.200 θάνατοι ατόμων που είχαν κάνει τα «εμβόλια» mRNA της Pfizer και της  Moderna, το περιοδικό Atlantic, εγκωμίασε τη νέα τεχνολογία, αναφέροντας ότι το «έξυπνο» συνθετικό mRNA και η τεχνολογία mRNA στα εμβόλια της Pfizer και της Moderna για την COVID, αντιπροσώπευαν μια «σημαντική ανακάλυψη» που θα μπορούσε να «αλλάξει τον κόσμο». 

Αντί να απορρίπτουν την ανάγκη των αναδρομικών μελετών για τις επιπτώσεις του ξένου DNA ως «θεωρία συνωμοσίας», οι επιστήμονες θα πρέπει να αποδυθούν σε πραγματικές μελέτες σχετικά με το mRNA που χορηγείται με τα «εμβόλια», προκειμένου να εκτιμήσουν τους πραγματικούς κινδύνους. 

Για παράδειγμα, ο Corrigan πιστεύει ότι ενώ τα εργαστηριακά δεδομένα (in vitro) σε ανθρώπινες κυτταρικές σειρές (μία από τις πηγές δεδομένων που εξετάστηκαν από τους ερευνητές του Harvard) προσφέρουν «αεροστεγή» αποτελέσματα, ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη να καταδειχτεί οριστικά και πέραν πάσης αμφιβολίας η πραγματική γονιδιωματική μεταβολή μέσω «PCR, αλληλουχίας DNA ή Southern Blot σε καθαρισμένο γονιδιωματικό DNA τόσο σε ασθενείς με COVID-19 όσο και σε εμβολιασμένα άτομα». 

[Southern Blot: είναι μια εργαστηριακή τεχνική που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση της ακολουθίας ενός ορισμένου DNA σε δείγμα αίματος ή ιστού» - US National Institutes of Health] 

Ωστόσο, αντί να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν αυτά τα ερευνητικά κενά, οι εταιρείες επιμένουν στη δυνατότητά τους να χρησιμοποιήσουν το γενετικά επεξεργασμένο mRNA για να «καθοδηγήσουν τα κύτταρά μας» και «να παράγουν σχεδόν οποιαδήποτε πρωτεΐνη» υπάρχει στον πλανήτη. 

Στις 10 Μαρτίου 2021, σε δελτίο τύπου  η Cision PR Newswire ανέφερε ότι τα «εμβόλια» mRNA, είναι οι σαφείς νικητές στον αγώνα για την παρασκευή εμβολίων για την COVID-19…  και όλες οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες  δοκιμάζουν τώρα την τεχνολογία mRNA συνάπτοντας συμφωνίες αδειοδότησης ή/και συνεργασίας με καθιερωμένες εταιρείες RNA». 

Σε παλιά κινούμενα σχέδια της Disney, οι θεατές έβλεπαν συχνά τον πλούσιο θείο του Ντόναλντ Ντακ, τον Σκρουτζ Μακ Ντάκ, «να γουρλώνει τα μάτια του, τα οποία σταδιακά έπαιρναν το σχήμα του συμβόλου του δολαρίου» όταν σκεφτόταν διάφορες ευκαιρίες για να αυξήσει τον ήδη τεράστιο πλούτο του. 

H προθυμία των στελεχών φαρμακευτικών εταιρειών να παραβλέψουν τους μακροπρόθεσμους (και ενδεχομένως πολυγενετικούς) κινδύνους των εμβολίων mRNA, πρέπει να οφείλεται στο ότι διακατέχονται «οράματα εισροής ενός πακτωλού δολαρίων», αποσκοπώντας στη δημιουργία μιας ατέλειωτης σειρά προϊόντων τύπου mRNA--plug and play».  

[Βλ. και «Θα μπορούσε το εμβόλιο mRNA να αλλάξει μόνιμα το DNA; Πρόσφατη μελέτες δείχνουν ότι μπορεί». https://childrenshealthdefense.org/defender/science-mrna-vaccines-alter-dna/?utm_source=salsa&eType=EmailBlastContent&eId=a04b6cfd-3d34-4217-a12d-061d7ff47b68

 

4. ΤΑ «ΕΜΒΟΛΙΑ» COVID ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΤΑΡΡΑΞΟΥΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΩΝ

(διαδραματίζοντας επιπρόσθετο βασικό ρόλο στην ασθένεια Covid-19 που είναι κυρίως αγγειακή νόσος)

 

Οι ερευνητές του Salk Institute και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια αποδεικνύουν ότι η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού βλάπτει τα κύτταρα και επιβεβαιώνουν ότι η COVID-19 είναι κυρίως αγγειακή νόσος. 

Circulation Research Vol. 128, No. 9SARS-CoV-2 Spike Protein Impairs Endothelial Function via Downregulation of ACE 2 - Υuyang Lei. Jiao Zhang. Cara R Schiavon. Ming He. Lili Chen. Hui Shen. Yichi Zhang. Qian Yin. Yoshitake Cho. Leonardo Andrade. Gerald S Shadel. Mark Hepokoski. Ting Lei. Hongliang Wang. Jin Zhang. Jason XJ Yuan. Atul Malhotra. Uri Manor. Shengpeng Wang. Zu-Yi Yuan και John YJ Shyy 

RECEARCH CIRCULATION, 31 Μαρτίου 2021

https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCRESAHA.121.318902

SALK INSTITUTE Νews, 30 Απριλίου 2021

https://www.salk.edu/news-release/the-novel-coronavirus-spike-protein-plays-additional-key-role-in-illness/

 

LA JOLLA - Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό ότι οι πρωτεΐνες των ακίδων του ιού SARS-CoV-2 βοηθούν τον ιό να προσκολληθεί σε υγιή κύτταρα, να εισέλθει σ’ αυτά και να τα μολύνει. Τώρα, μια μεγάλη νέα μελέτη δείχνει ότι οι πρωτεΐνες της ακίδα του ιού (που συμπεριφέρονται διαφορετικά από εκείνες που κωδικοποιούνται με ασφάλεια από εμβόλια) παίζουν επίσης βασικό ρόλο στην ίδια την ασθένεια. 

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 30 Απριλίου 2021 στο Circulation Research , δείχνει ότι η COVID-19 είναι μια αγγειακή νόσος, και σκιαγραφεί το πώς ακριβώς ο ιός SARS-CoV-2 επιτίθεται στο αγγειακό σύστημα και το βλάπτει σε κυτταρικό επίπεδο. Τα ευρήματα βοηθούν στην εξήγηση της ευρείας ποικιλίας των φαινομενικά μη-συνδεδεμένων μεταξύ τους επιπλοκών της COVID-19 και θα μπορούσαν να ανοίξουν την πόρτα για νέα έρευνα για πιο αποτελεσματικές θεραπείες. 

Το διάσημο Ινστιτούτο Salk, που ιδρύθηκε από τον πρωτοπόρο Jonas Salk εφευρέτη ενός εκ των δύο εμβολίων για την πολιομυελίτιδα, πραγματοποίησε και δημοσίευσε μια επιστημονική μελέτη που αποκαλύπτει ότι η πρωτεΐνη της ακίδας του SARS-CoV-2 είναι αυτή που προκαλεί στην πραγματικότητα αγγειακές βλάβες τόσο σε ασθενείς με covid όσο και σε εμβολιαζόμενους, προωθώντας εγκεφαλικά επεισόδια, καρδιακές προσβολές, ημικρανίες, θρόμβοι αίματος και τις επιβλαβείς αντιδράσεις που έχουν ήδη σκοτώσει χιλιάδες Αμερικανούς (πηγή: VAERS.hhs.gov). 

Και με τα 4 εμβόλια covid που χρησιμοποιούνται σήμερα, εγχέεται στον εμβολιαζόμενο πρωτεΐνη της ακίδας του ιού είτε με την τεχνολογία mRNA (Pfizer, Moderna) είτε με την τεχνολογία του γενετικά τροποποιημένου αδενοϊού-φορέα (AstraZeneca, Johnson & Johnson), προκειμένου να καθοδηγηθεί ο οργανισμός να παρασκευάσει την πρωτεΐνη της ακίδας του ιού, η οποία (όπως έχει πλέον δειχθεί) προκαλεί αγγειακές βλάβες και τα συναφή μ’ αυτές συμβάντα (π.χ. θρόμβοι του αίματος), που οδηγούν στο θάνατο πολλούς εμβολιαζόμενους. 

Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι τα εμβόλια σχεδιάστηκαν για να περιέχουν το ίδιο το στοιχείο που σκοτώνει ανθρώπους . 

Ο ισχυρισμός της βιομηχανίας εμβολίων και των προπαγανδιστών της ότι «η ακίδα πρωτεΐνης είναι αδρανής και ακίνδυνη», είναι επικίνδυνα ανακριβής, όπως αποδεικνύΟυν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και του Ινστιτούτου Salk προειδοποιώντας ότι: Η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού που υπάρχει σε όλα τα εμβόλια Covid «καταστρέφει τα κύτταρα» και προκαλεί «αγγειακή νόσο» ακόμη και χωρίς ιό. 

Σε μελέτη με τίτλο, «Η πρωτεΐνη της ακίδας του κορωνοϊού παίζει πρόσθετο ρόλο-κλειδί στην πρόκληση της νόσου»  (The novel coronavirus’ spike protein plays additional key role in illness), που δημοσιεύθηκε στις 30 Απριλίου 2021 στο Circulation Research, το Ινστιτούτο Salk προειδοποιεί ότι «οι ερευνητές και οι συνεργάτες του Salk δείχνουν ότι η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού βλάπτει τα κύτταρα, επιβεβαιώνοντας ότι η COVID-19 είναι μια κυρίως αγγειακή νόσος», που αποδεικνύει ότι ο ιός SARS-CoV-2 επιτίθεται στο αγγειακό σύστημα σε κυτταρικό επίπεδο. Και ότι οι πρωτεΐνες του ιού (που συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά από εκείνες που κωδικοποιούνται με ασφάλεια από εμβόλια) παίζουν βασικό ρόλο στην παραγωγή της ίδιας της ασθένειας. 

Αποσπάσματα από τη μελέτη: 

Ο αναπληρωτής καθηγητής και ερευνητής Uri Manor, ένας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης, λέει: 

  • «Πολλοί θεωρούν ότι η Covid-19 είναι αναπνευστική νόσος, αλλά στην πραγματικότητα είναι αγγειακή ασθένεια. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί μερικοί άνθρωποι υφίστανται εγκεφαλικά επεισόδια και γιατί άλλοι εμφανίζουν προβλήματα σε διάφορα μέρη του σώματος: Το κοινό στοιχείο ανάμεσά τους είναι ότι όλα έχουν αγγειακό υπόβαθρο. 
  • «Η πρωτεΐνη SARS-CoV-1 [Spike] προάγει τις πνευμονικές βλάβες μειώνοντας το επίπεδο των υποδοχέων ACE2 στους μολυσμένους πνεύμονες. Στην τρέχουσα μελέτη, δείχνουμε ότι η S πρωτεΐνη από μόνη της μπορεί να βλάψει τα αγγειακά ενδοθηλιακά κύτταρα (ECs) μειώνοντας την προστατευτική δράση και τα επίπεδα των υποδοχέων ACE2 και αναστέλλοντας, κατά συνέπεια, τη μιτοχονδριακή λειτουργία». 

[ΣτΕ: οι υποδοχείς ACE2 βρίσκονται στην επιφάνεια των κυττάρων και ο ιός χρησιμοποιεί τις πρωτεϊνικές ακίδες που έχει στην επιφάνειά του για να συνδεθεί μ’ αυτούς με τους υποδοχείς ACE2 προκειμένου να διεισδύσει στα κύτταρα]. 

  • Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει παρόμοιο αποτέλεσμα όταν τα κύτταρα εκτέθηκαν στον ιό SARS-CoV-2, αλλά αυτή είναι η πρώτη μελέτη που έδειξε ότι η βλάβη συμβαίνει όταν τα κύτταρα εκτίθενται μόνα τους στην πρωτεΐνη της ακίδας. 
  • «Η μελέτη παρέχει για πρώτη φορά μια σαφή επιβεβαίωση και λεπτομερή εξήγηση του μηχανισμού μέσω του οποίου η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού βλάπτει τα κύτταρα των αγγείων». 
  • Υπήρχε μια αυξανόμενη συναίνεση για το ότι το SARS-CoV-2 επηρεάζει το αγγειακό σύστημα, αλλά δεν ήταν κατανοητό το πώς ακριβώς το έκανε αυτό. Οι επιστήμονες που μελετούν άλλους κοροναϊούς υποπτεύονται εδώ και πολύ καιρό ότι η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού συνέβαλε στην καταστροφή των αγγειακών ενδοθηλιακών κυττάρων, αλλά για πρώτη φορά τεκμηριώνεται αυτή η διαδικασία. 
  • Σ’ αυτή τη νέα μελέτη, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν «ψευδοϊό» που περιβάλλεται από τις πρωτεϊνικές ακίδες του κλασικού κορωνοϊού SARS-CoV-2 αλλά δεν περιείχε πραγματικό ιό. Η έκθεση σε αυτόν τον «ψευδοϊό» είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν βλάβες στους πνεύμονες και τις αρτηρίες ενός ζωικού μοντέλου - αποδεικνύοντας ότι η πρωτεϊνική ακίδα από μόνη της ήταν αρκετή για να προκαλέσει ασθένεια. Τα δείγματα των ιστών έδειξαν φλεγμονή στα ενδοθηλιακά κύτταρα στα τοιχώματα της πνευμονικής αρτηρίας. 

Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα επανέλαβε αυτή τη διαδικασία στο εργαστήριο, εκθέτοντας στην πρωτεΐνη της ακίδας του ιού υγιή ενδοθηλιακά κύτταρα (άλλων αρτηριών) και αποδείχθηκε ότι αυτή η πρωτεϊνική ακίδα προκάλεσε βλάβη στα κύτταρα δεσμεύοντας τον υποδοχέα ACE2. Αυτή η δέσμευση διέκοψε τη μοριακή σηματοδότηση της ACE2 στα μιτοχόνδρια (οργανίδια που παράγουν ενέργεια για τα κύτταρα ή αλλιώς «κινητικές μπαταρίες των κυττάρων»), προκαλώντας την καταστροφή και τον κατακερματισμό των μιτοχονδρίων. 

  • «Εάν αφαιρέσετε τις δυνατότητες αναπαραγωγής του ιού, ο ιός εξακολουθεί να έχει σημαντική επιβλαβή επίδραση στα αγγειακά κύτταρα, απλώς και μόνο λόγω της ικανότητάς του να συνδέεται με τον υποδοχέα της πρωτεΐνης S (που είναι τώρα διάσημος χάρη στην COVID). Περαιτέρω μελέτες με μεταλλαγμένες ακίδες πρωτεΐνες θα παράσχουν επίσης νέα εικόνα για τη μολυσματικότητα και τη σοβαρότητα των μεταλλαγμένων ιών SARS CoV-2». 
  • Στη συνέχεια μελετήσαμε την επίδραση της πρωτεΐνης S στη μιτοχονδριακή λειτουργία.Οι συγκεντρωτικές εικόνες των επιθηλιακών κυττάρων EC που υποβλήθηκαν σε αγωγή με S1 πρωτεΐνη αποκάλυψαν αυξημένο μιτοχονδριακό κατακερματισμό, δείχνοντας αλλοιωμένη μιτοχονδριακή δυναμική… 
  • Επιπλέον, η υπερέκφραση ACE2-L προκάλεσε αυξημένο ρυθμό βασικής οξύτητας, γλυκόλυση που προκαλείται από γλυκόζη, μέγιστη γλυκολυτική ικανότητα και γλυκολυτικό αποθεματικό (Σχήμα D). Επίσης, τα επιθηλιακά κύτταρα EC που επωάστηκαν με πρωτεΐνη S1 είχαν εξασθενημένη μιτοχονδριακή λειτουργία αλλά αύξησαν τη γλυκόλυση, σε σύγκριση με τα κύτταρα ελέγχου που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με IgG… 
  • Τα δεδομένα μας αποκαλύπτουν ότι η πρωτεΐνη S από μόνη της μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ενδοθήλιο, η οποία εκδηλώνεται με μειωμένη μιτοχονδριακή λειτουργία και δραστηριότητα eNOS αλλά από αυξημένη γλυκόλυση. Φαίνεται ότι η πρωτεΐνη S στα ενδοθηλιακά κύτταρα EC αυξάνει το οξειδοαναγωγικό στρες και μπορεί να οδηγήσει σε απενεργοποίηση AMPK, αυξημένη ρύθμιση του παράγοντα MDM2 [Mdm2: είναι σημαντικός αρνητικός ρυθμιστής του καταστολέα όγκου p53] και τελικά αποσταθεροποίηση των υποδοχέων ACE2». 
  • Οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα διαυγάσουν πιο αναλυτικά τον μηχανισμό με τον οποίο η σύνδεση αυτή βλάπτει τα μιτοχόνδρια και τα αναγκάζει να αλλάξουν σχήμα. 

Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που τεκμηριώνει τον μηχανισμό με τον οποίο οι πρωτεΐνες της ακίδας του ιού (ακόμη και εκείνες που δεν έχουν ενεργό ιικό συστατικό) προκαλούν αγγειακή βλάβες δεσμεύοντας τους υποδοχείς ACE2, αναστέλλοντας τη λειτουργία των κυτταρικών μιτοχονδρίων. 

Η μελέτη (που έγινε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και του Salk Institute που είναι υπέρ εμβολίων), παρότι ότι λέει πως «τα αντισώματα που δημιουργούνται από εμβολιασμό μπορούν να προστατεύσουν τον οργανισμό από την πρωτεΐνη της ακίδας του ιού», ωστόσο διαπιστώνει ότι «η πρωτεΐνη της ακίδας του ιού μπορεί να προκαλέσει τεράστια βλάβη στο αγγειακό σύστημα όταν εγχέεται σε ένα άτομο' και όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αυτού του ατόμου επιτίθεται στην πρωτεΐνη της ακίδας του ιού και την εξουδετερώνει, η ζημιά μπορεί να σταματήσει». 

Με άλλα λόγια, το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου προσπαθεί να τον προστατεύσει από τη βλάβη που προκαλείται από το εμβόλιο, πριν ο ασθενής καταλήξει από τις ανεπιθύμητες ενέργειες . Πράγμα που σημαίνει ότι κάθε άτομο που πραγματικά επιβιώνει από το εμβόλιο για την covid, αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή το έμφυτο ανοσοποιητικό του σύστημα το προστατεύει από το εμβόλιο, και όχι με το εμβόλιο. Το εμβόλιο είναι όπλο και το ανοσοποιητικό μας σύστημα μάς προστατεύει απ’ αυτό. 

Το συμπέρασμα αυτής της έρευνας είναι ότι τα εμβόλια για την covid προκαλούν αγγειακές παθήσεις και προκαλούν άμεσα βλάβες και θανάτους που οφείλονται σε θρόμβους αίματος και άλλες αγγειακές αντιδράσεις. Όλα αυτά προκαλούνται από την πρωτεΐνη της ακίδας του ιού που τροποποιήθηκε εσκεμμένα στα εμβόλια για την covid-19, η οποία εγχέεται στους εμβολιαζόμενους, γεγονός που είναι ευρέως γνωστό και διακηρύσσεται από τη βιομηχανία εμβολίων. 

Αντιπροσωπευτικές εικόνες αγγειακών κυττάρων ενδοθηλιακού ελέγχου (αριστερά) και κυττάρων που έχουν υποστεί αγωγή με την πρωτεΐνη SARS-CoV-2 Spike (δεξιά) δείχνουν ότι η πρωτεΐνη αιχμής προκαλεί αυξημένο μιτοχονδριακό κατακερματισμό σε αγγειακά κύτταρα. (κλικ εδώ για την εικόνα σε υψηλή ανάλυση). [Salk Institute] 

 

5. ΣΧΟΛΙΑ

 

1. Dr. Sucharit Bhakdi: Οι εμβολιασμοί για την covid πρέπει να σταματήσουν αμέσως και τα εμβόλια να ανακληθούν

blob:https://www.brighteon.com/e90e0cb1-4870-4875-a8ef-e877e134743c

https://www.naturalnews.com/2021-05-07-salk-institute-reveals-the-covid-spike-protein-causing-deadly-blood-clots.html

 

Με βάση τα ευρήματα των παραπάνω ερευνών, όλα τα «εμβόλια» COVID πρέπει να αποσυρθούν αμέσως και να επανεκτιμηθούν για τις μακροπρόθεσμες παρενέργειές τους. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από το κυβερνητικό Σύστημα Καταγραφής των Παρενεργειών των Εμβολίων (VAERS), οι θάνατοι από εμβόλια το 2021 είναι (μέχρι στιγμής) σχεδόν 4.000% υψηλότεροι από όλους τους θανάτους από εμβόλια κατά το 2020. Τι νέο υπάρχει στο πεδίο των εμβολίων το 2021 σε σχέση με το 2020; Η απάντηση είναι αυτονόητη: Η εφαρμογή των εμβολίων covid τα οποία εμπεριέχουν την πρωτεΐνη της ακίδας του ιού που προκαλεί αγγειακές βλάβες. Οι Αμερικανοί που πέθαναν μετά τη λήψη των «εμβολίων» COVID είναι ήδη χιλιάδες (και οι ρεαλιστικές εκτιμήσεις αποτιμούν αυτό τον αριθμό σε δεκάδες χιλιάδες) και αυξάνονται καθημερινά. 

Ο μηχανισμός είναι πλέον καλά κατανοητός: Με τα «εμβόλια» COVID εγχέονται στον εμβολιαζόμενο πρωτεΐνες της ακίδας του ιού, οι οποίες προκαλούν αγγειακές βλάβες και συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων, πράγμα που οδηγεί στον σχηματισμό θρόμβων του αίματος οι οποίοι κυκλοφορούν στον οργανισμό και κατακλύζουν διάφορα όργανα (καρδιά, πνεύμονες , εγκεφάλου, κ.λπ.), προκαλώντας θανάτους που οφείλονται σε «εγκεφαλικά επεισόδια» ή «καρδιακές προσβολές» ή «πνευμονική εμβολή», που κοινή αιτία τους είναι η αγγειακή βλάβη που προκαλείται από την πρωτεΐνη της ακίδας του ιού.  

Στην ουσία, με τα «εμβόλια» COVID, σε εκατομμύρια ανθρώπους γίνεται έγχυση με τεχνητούς παράγοντες πήξης του αίματος και μετά πεθαίνουν από θρόμβους του αίματος, ενώ όλα τα συστημικά εταιρικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και οι επιστήμονες της Big Pharma εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι «όλα τα εμβόλια COVID είναι εντελώς ασφαλή και δεν προκαλούν καμία βλάβη». 

 

2. Τα «εμβόλια» mRNA μετατρέπουν το σώμα μας σε εργοστάσιο παραγωγής βιολογικών όπλων με πρωτεϊνικές ακίδες για να εκθέσουν και άλλους

 

Τα «εμβόλια» mRNA μετασχηματίζουν τα κύτταρα του σώματος του ανθρώπου σε εργοστάσια παρασκευής πρωτεϊνών των ακίδων του ιού, εισάγοντας στην κυκλοφορία του αίματος σωματίδια αυτών των πρωτεϊνών του ιού. Ένας αυξανόμενος αριθμός ερευνητών διαπιστώνει επίσης ότι αυτά τα σωματίδια της πρωτεΐνης του ιού αυξάνουν ή μεταδίδονται από τους εμβολιασμένους στους μη-εμβολιασμένους, προκαλώντας σοβαρές παρενέργειες σε άτομα που δεν εμβολιάστηκαν ποτέ, αλλά έχουν έρθει σε στενή επαφή με άλλα άτομα που είχαν εμβολιαστεί. 

  • Στον παρελθόν, στην τεχνολογία πίσω από αυτό το φαινόμενο που ονομάζεται «αυτοαναπαραγόμενα εμβόλια», είχαν πρωτοστατήσει γιατροί και ερευνητές που εργάζονταν για το ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, που σχεδίασαν πρώτοι ειδικά αυτοαντιγραφόμενα εμβόλια-όπλα με στόχο να διαχυθούν στον μαύρο πληθυσμό της Νότιας Αφρικής προκειμένου να αντιμετωπιστεί η απειλή που εγκυμονούσε η ύπαρξή τους για την κυρίαρχη τεχνοκρατική ελίτ. 
  • Σήμερα, ολόκληρος ο πληθυσμός του πλανήτη είναι στόχος παρόμοιων βιολογικών όπλων καθώς οι «ιδιοκτήτες του κόσμου» προσπαθούν να μειώσουν τον «πλεονάζοντα» (κατά τη γνώμη τους) πληθυσμό σε παγκόσμια κλίμακα, («τις ζωές που δεν αξίζει ή δεν χρειάζεται να βιωθούν», σύμφωνα με τη σύγχρονη εκδοχή της ναζιστικής επιχείρησης Aktion-T4), ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος ή τη χώρα προέλευσης, προκειμένου να σταθεροποιήσουν και να διευρύνουν την εξουσία τους. 

Μόλις φέτος, η Σχολή Δημόσιας Υγείας του Johns Hopkins Bloomberg γιόρτασε αυτή την τεχνολογία των αυτοαναπαραγόμενων εμβολίων και ζήτησε να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη παγκόσμιου μαζικού εμβολιασμού, με τη χρήση μηχανισμών επιτήρησης (όπως τα drone επιτήρησης και τα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης) που επιβάλλουν και διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τα «εμβόλια» για την covid. 

Στην πραγματικότητα, τα «εμβόλια» mRNA λειτουργούν ως εργοστάσια παραγωγής βιολογικών όπλων,  μετατρέποντας τους ανθρώπους σε «κόμβους» παραγωγής και μετάδοσης τους και προκαλώντας αγγειακές βλάβες και θανάτους σε ολόκληρο τον πληθυσμό, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν είχαν ακόμη εμβολιαστεί. 

Όλα τα «εμβόλια» covid συνιστούν επικίνδυνα ιατρικά πειράματα. Ωστόσο στις αδαείς μάζες που υφίστανται πλύση εγκεφάλου, επαναλαμβάνεται στερεότυπα ότι όλα τα «εμβόλια» COVID «έχουν εγκριθεί» από οργανισμούς όπως η FDA και η ΕΜΑ, ως ασφαλή και αποτελεσματικά. 

Αυτό αποτελεί ένα πελώριο ψέμα:  Η αλήθεια είναι ότι η FDA και η ΕΜΑ ποτέ μέχρι σήμερα δεν χορήγησαν κανονική θεραπευτική άδεια σε οποιοδήποτε «εμβόλιο» Covid-19, χορήγησαν άδεια μόνο άδεια για «χρήση έκτακτης ανάγκης» (EUA). Άλλωστε, δεν είχαν την εξουσία να χορηγήσουν «κανονική» άδεια χρήσης τους, δεδομένου ότι για κανένα από τα «εμβόλια» Covid δεν έχουν ολοκληρωθεί οι μακροχρόνιες κλινικές δοκιμές τους που θα δείξουν εάν τα εμβόλια covid-19 είναι «ασφαλή και αποτελεσματικά»: 

Σύμφωνα με τους φακέλους που κατέθεσαν στις αρμόδιες αρχές οι ίδιοι οι παρασκευαστές των «εμβολίων» COVID, οι κλινικές δοκιμές τους αναμένεται να ολοκληρωθούν -αν ολοκληρωθούν- το Φθινόπωρο του… 2023. Το γεγονός ότι και οι δύο ρυθμιστικοί οργανισμοί (FDA και EMA) χορήγησαν στα «εμβόλια» COVID άδεια «χρήσης έκτακτης ανάγκης» (EUA) σημαίνει απλώς ότι όσοι εμβολιάζονται μ’ αυτά συμμετέχουν ως πειραματόζωα σε ένα επικίνδυνο ιατρικό πείραμα με άγνωστες συνέπειες. 

Συνεπώς, όσοι κάνουν τα «εμβόλια» COVID έχουν εξ’ αντικειμένου πλήρη άγνοια των βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρενεργειών τους, και απλώς λειτουργούν ως «υπνοβάτες» υπό την επίδραση της πλύσης εγκεφάλου, του τρόμου και της σύγχυσης που καλλιεργούν τα συστημικά εταιρικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία βομβαρδίζουν το κοινό επαναλαμβάνοντας το προφανές αυταπόδεικτο ψεύδος ότι «τα εμβόλια covid έχουν εγκριθεί από τη FDA και την ΕΜΑ και δεν έχουν βλάψει κανέναν», τη στιγμή που τα δεδομένα των αρμόδιων συστημάτων καταγραφής των παρενεργειών των εμβολίων (το κυβερνητικό VAERS στις ΗΠΑ – VAERS.hhs.gov και  το αντίστοιχό του στην Ευρωπαϊκή Ένωση) αποδεικνύουν το αντίθετο. 

Αυτό το συμπέρασμα είναι πλέον αναμφισβήτητο: Με τα «εμβόλια» COVID εγχέεται κυριολεκτικά τους ανθρώπους η ίδια η ουσία που τους προκαλεί βλάβες και θανάτους. Αυτά δεν είναι φάρμακα. Είναι ιατρικός βιασμός της ανθρωπότητας. 

Το κατεστημένο της ιατρικής συντεχνίας που προωθεί τα «εμβόλια» COVID σε συνεργασία με την Big Pharma εμπλέκεται για μια ακόμη φορά σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, επιπέδου Ολοκαυτώματος. Ο αδίστακτος μαζικός φονιάς ναζί γιατρός Josef Mengele θα ήταν σίγουρα περήφανος για τους ομοτέχνους του που τον διαδέχθηκαν. 

Η διάσημη περιπαικτική αποστροφή του Αϊνστάιν σύμφωνα με την οποία «όταν τα γεγονότα δεν ταιριάζουν με τη θεωρία, τότε τα γεγονότα είναι λάθος», έχει αποκτήσει ισχύ «επιστημονικού» δόγματος στους κόλπους του πολιτικού, οικονομικού και ακαδημαϊκού κατεστημένου της σύγχρονης εποχής. Η απολύτως αναγκαία ανατροπή αυτού του αφανιστικού δόγματος προϋποθέτει πριν απ’ όλα τη συνειδητοποίηση ότι η επιστήμη δεν μπορεί να μας εφοδιάσει με τις ύστατες απαντήσεις. Μπορεί μόνο να μας προμηθεύσει με τις κατάλληλες ερωτήσεις. 

Κλεάνθης Γρίβας